Każdy kto lubi atmosferę angielskich pensji, z surową, zawsze nieskazitelnie sztywną przełożoną, kilkoma nauczycielkami, miłymi i nie, grupą uczennic z dobrych (w różnym stopniu zamożnych) domów, służbą i nauką raczej obecnie zabawnych niż potrzebnych rzeczy, odnajdzie to wszystko w „Pikniku”.
A jednocześnie cała ta atmosfera szybko zostaje zatruta dziwnym wypadkiem na szkolnej wycieczce. Piknik zaplanowany i zorganizowany wydawałoby się wzorowo, kończy się katastrofą. Oddalenie się czterech dziewcząt, powrót w histerii najmłodszej i niezarejestrowane przez nikogo zniknięcie nauczycielki okazują się tylko wstępem do dalszego tajemniczego rozwoju wypadków.
Atmosfera australijskiej prowincji gęstnieje, czytelnik nie dostaje żadnych więcej informacji niż prowadzący śledztwo i poszukiwania policjanci i mieszkańcy pobliskich domostw uczestniczący w dramacie.
Tajemnica Pensji jak przewrócone domino, powoduje wiele zmian w życiu wszystkich, zarówno na pensji, jak i w okolicy.
Książka jest specyficzna, napisana dość staroświeckim językiem i odpowiednią dla niego manierą.
Nic się tu nie dzieje w pośpiechu, nawet histeria panienek jest opisana raczej zimno i z brytyjską (tu australiską?) flegmą.
Mimo wielu wydarzeń, nie ma się wrażenia pędzącej akcji a atmosfera tajemnicy raczej snuje się niż dusi. Kolejne dramatyczne wydarzenia też raczej nadchodzą niż nagle się wydarzają. I cały czas czeka się na wyjaśnienie…
Tytuł: Piknik pod Wiszącą Skałą
Autor: Joan Lindsay
Wydawnictwo: Replika
Moja ocena: 7/10