Zaraz po wojnie młoda obiecująca pisarka Juliet otrzymuje list od nieznanego jej człowieka, w którego ręce trafiła książka, należąca kiedyś do niej. Korespondencja z grzecznościowej rozwija się w przyjacielską. Z jednego korespondenta rozszerza się na całe grono pocztowych przyjaciół. Juliet myśląc o napisaniu kolejnej książki postanawia odwiedzić Guernsey i poznać swoich korespondencyjnych znajomych.
Zgłębiając historię powstania i trwania Stowarzyszenia Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek zanurza się w historii wyspy Guernsey w czasie niemieckiej okupacji i po niej. W opowieści z życia mieszkańców i przyjezdnych. Dobre i złe historie. Koszmary wojny i głodu, wspomnień z obozów i więzień. Wydawałoby się, że przesycona tym klimatem książka to mroczna i dołująca opowieść, ale tak nie jest.
Co powoduje, że wojenno-powojenna historia ma tyle ciepła, uroku i nieodparcie wciąga w swój magiczny świat?
Po pierwsze, epistolograficzny format. Wspomnienia jednych ludzi, ubrane w formuły listów kolejnych, powodują, że cały koszmar wojny jest na tyle odległy, że wywołuje żal, smutek ale nie odbiera ogólnego ciepłego uroku całej opowieści.
Po drugie, klimat sielskiej brytyjskiej wioski, która mimo biedy i niedostatku jawi się jako rajska i spokojna.
Po trzecie, postaci. Różnorodne, sympatyczne, o złotych sercach i dobrych chęciach.
Nawet jedna wredna wiedźma po prostu dodaje kolorytu i poprzez kontrast uwypukla pozytywny obraz pozostałych.
Po czwarte: ta niezwykła miłość do słowa pisanego, ta książka to piewca wszystkich teorii i zdań, że książki otwierają nam okna na inne światy i ratują życie.
Miałam tę pozycję „do przeczytania” już od jakiegoś czasu, sięgnęłam teraz, żeby przeczytać zanim obejrzę film. Warto było, jest naprawdę znakomita! I wciąga niesłychanie! Nie sposób się oderwać! Gorąco polecam!
I bardzo chciałabym pojechać na Guernsey!
Tytuł: Stowarzyszenie Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek
Autor: Mary Ann Shaffer, Annie Barrows
Wydawnictwo: Świat Książki
Moja ocena: 10/10